Tophane'den Çocukluğum

Ara sokağındayım zamanın.
Akrep, yelkovan bilmez çocuklar.
Dönüş vaktidir sesi ezanın,
Toplandı topraktan cam boncuklar.

Kumların içinden çıktı biri,
Ağzında anlaşılmaz bir türkü.
Can dostudur yüzündeki kiri,
Kızılcık asası, bezden kürkü...

Ellerinde benekli tebeşir,
Çiçekle bedizlemiş duvarı.
Ruhuyla meşk etmiş, yüzü beşir.
Akar elinde zaman suları.

Kavuşturmuş ensede elleri,
Dalmış düşlerine yıldızlarla.
Değdi gök kubbeye hayalleri,
Süslemiş evleri yaldızlarla.

Ara sokağındayım zamanın.
Toplandı topraktan cam boncuklar...

II

Günler, zamanlardan zaman seçti,
Serildi birden dünler bugüne.
Yaşamdan birinci bahar geçti,
Savruldu yıllar hepten sürgüne.

Bir uçurum kenarında ömür,
Geçmişin rüzgarına boğuldum.
Şimdi bir şiir gibi gözükür,
Ah şu Tophane'den çocukluğum!