Toparlanın Gençler | İbrahim Çiçek

Toparlanın gençler! Gidiyoruz.

Değil mi ki, tarih, toplum, vatan ve devlet; varsa gençliğiyledir, yoksa gençliğiyle.
Değil mi ki, bedene ruh veren gencin yüreğidir.
Değil mi ki, en deli yanımızdır bileğimizdeki ateşi ellerimizin maharetiyle orta yere yeniliklerle çıkaran.
Değil mi ki, biziz yön veren asra, insanlığa. Çocuğu besleyen, yaşlıyı omuzlayan bizleriz.
Değil mi ki, bizleriz kışın soğuğunu ciğerlerinde yaşayan, yazın sıcağını akıttığımız terde boğan.
Bizler değil miyiz orduda savaşan, meclislerde konuşan, yükleri omuzlayan.
Bizler değil miyiz yolları koşan, dağları parmaklarıyla kazan, okyanusları kulaçlarıyla aşan.
Bizler değil miyiz Mekke sokaklarında dövülesiye dayaklara rağmen hakkı haykıran. Medine’ye hakikati taşıyan. Konstantin’i kuşatan İstanbul’u İslambul yapan. Her yanını Payitaht’ın halka halka Mescitlerle donatan.
Değil miyiz ki Diyarbakır’ı Diyar-i Sahabe yapan.
Varsa ateşi Nemrud’un ve orduları varsa Firavun’un bizler İbrahim ve Musa, Harun ve Yahya değil miyiz.
Göğsümüze aldığımız ateşi buz topuna çeviren, anaya dua, kardeşe kucak, eşe-evlada umut olan.

Filistin’in Hanzala’sı Aksa’nın Selahaddin’i Mısır’ın Yusuf’u değil miyiz.
Bir adımız iffffet, bir adımız cesaret, bir adımız adalet değil midir.
Bir yanımız Bedir heyecanıyla sarsarken kürey-i arzı, bir naramız değil mi can veren Hayber’e.
Bilmez miyiz zindanların duvarlarını, kementleri, zincirleri kıran bileklerimizdir.

Öyleyse; toparlanın gençler hicret ediyoruz. Yeryüzünde ulaşılmadık bir kalp, sevilmedik bir yüz, muhabbet edilmedik tek bir fert kalmayıncaya dek bir elimizde sabır bir elimizde samimiyet ile avuçlarımızda dua, yüreğimizde şecaat kalbimizde şükür ve sebat ile kalplere hicret ediyoruz.

Tarihin bağrından kopararak en değerlilerimizle beraber, müslüman milletler için, bir taşı bir taşın üstüne koymak için ve bu millet Ümmeti Muhammeddir diyerek nerde varsa dostluğa susamış bir gönül orda dost olmaya, nerede adalete aç bir yürek varsa orda Ömer olmaya ve varsa Muhammed Aleyhisselam’ın yoluna müştak orda Mus’ab olmaya, yirmi birinci asrın Mus’ab’ul Hayr’ı olmaya...

Bu Şiir Sığınak Edebiyat Mecmuası'nda Yayımlanmıştır.