Topallıyorum Şiiri - Mahir Türkyılmaz

Yüreğimden giderken öyle bir boşluk yarattınki,
yüreğinin bile dolduramayacağı
Umutlarımla yamadım,
gelecek umutlarımla.
Ay bile küskün bana
Yıldızlar eskisi gibi parlamıyor.
Uçurumdan düştümde haberim mi yok yoksa.
Yoksa noldu buralara, bana.
Zaman hızlımıydı bu kadar,
hayallerim bile yetişemez oldu.
Açık bırakmıyorum artık penceremi,
yatmadan önce kontrol ediyorum;
yine yönünü şaşırmış, asi bir rüzgar gelip girmesin yüreğime;
gelecek olan kapıyı kullansın diye.
Zorların peşinde değilim artık.
Hiçbir şehir saklayamaz beni,
hiçbir yürek taşıayamaz sevgimi.
Gözlerim dolmuyor artık,
gözyaşlarım çoktan beni terk etmiş.
Herşey okadar olağan gibi
gel görki kabul etmiyor benliğim,
benliğimi çıkarsam üşürmüyüm acaba
kaybolurmuyum sahte insanları taşıyan
kimsesiz şehirlerde.
Sonbaharda geldi,
eskisi gibi değil
Birşeyler değişiyor,
birşeyler kayboluyor içimde
Okadar hızlıki;
umutlarım bile yetişemiyor.
Karanlıkta değilim artık,
keşke olsam
Gözlerim gülerdi belki o zaman
Işık olurdum ve hızıyla yetişirdim zamana.
Şimdi yitik yüreğimde yamalarımla
zaman önde ben arkasında
topallıyorum...