Topal Sadık diye çoban vardı.
Topal, fakir topak kisacik boylu ... ama tatlı bir adam.
Köyün en güzel kızı fatma'dır.
Ağanını oğlu Kadir,
Köyün yakışıklısı müdür, bakkal; dolmuşcusu, demircisi herkes Fatma'yı almak için sıraya girmiş.
Ama gönül bu ferman dinler mi; Topal Sadık da vurgun Fatmaya.
Bir gün sevdiğinin yoluna çıkar:
"Fatikeee, Fatike!
Amire varma, memura varma.
Ağaya varma, beye varma.
Kadir'e varma, müdüre varma
Uzun boluya varma ceni doluya varma
Bunlar seni ezer fatikey. Seni kendine gül değil kul eder, mal eder Fatike."
" Şu kahpe dunyada kaplayacağın namazla kadar yer; iyeceğin bir lokma ekmek Fatike
"Varacaksan kör olsun, topal olsun, topak olsun. Adı da Sadık olursa aç gez; çıplak gez. Yeme de yanında yat."
Mahmut Nazik 7 Temmuz 2024
Kayıt Tarihi : 16.7.2024 18:59:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!