Topal Ökkeş Şiiri - Mehmet Ali Baş

Umut yolculuğunda
bir mektup gönderiyorum sana
Sakın ola ağlama
Bilirsin, hiç sevmem güçsüzce akan gözyaşlarını
Üç aydır mahpusum
Üç aydır bakmıyor gözlerim gözlerinee
Güneşte kahverengi,
gölgede ela gözlerine
Bedenim tutsak, dört duvar arasında
Kesildi rüzgarın sesi
Gelmiyor artık kulaklarıma
Beni soracak olursan
Çok şükür sıhatim yerinde
Çayım karadeniz tavıı
Tütünüüümm maraşş
Bir sarımlık umut gibi
Gardiyanımız topal Ökkeş
İyilik timsali bir arkadaş bir eş
Adresi belirsiz bir kurşun girmiş sol bacağına
Sanırım bunun için nefretle bakıyordu belindeki silaha
Her neyse geçelim bunları
Pencerem enine boyuna otuz santim
Gökyüzüne sıfır
Alabildiğine mavi girdap
Ranzam tek katlı yastığımın altında resmin saklı
Buradaki bütün kapılar demiiirr
Bütüün kapılarr karaaa
Üstelik parmaklıı
Dışarı çıkmamız yasak
Çünkü kapıların ardında özgürlük saklıı
Geç oldu vakit
Ben artık uykuya dalıyorum
Kendine iyi bak
Geceler soğuk geceler ayaz
Çift battaniyeyle yat
Üstünü açık unutma
Sakın üzülme
Bir bakarsın af çıkar
Gelirim sabaha...