Topal Gazi Dedem ( Gerçek yaşamdan )

Atilla Yıldız
166

ŞİİR


4

TAKİPÇİ

Topal Gazi Dedem ( Gerçek yaşamdan )

En güzel anlatır Çanakkale'yi Mehmet Akif
Yapamazlar o gözlemi gitse binlerce kaşif
Amacım değil,kubbenin üstüne püskül takmak
İsterim sadece bir örnek,bir anı yaşatmak...

Ne muazzamdır Çanakkale Harbi herkes bilir
Akif kadar yapılamaz anlatım,ne de tasvir
Dilerim Allah'tan tekrar göstermesin o devir
Düşersek gaflete,zevke korkarım geri gelir...

Elbette vardır daha binlerce anı hatıra
Hepsi değerli birbirinden ala ve müstesna
Zaten hepsi yazıldı Türk Milleti'nin şanına
Yeter ki unutulmasın o an kalsın yarına...

Dedem de her Türk genci gibi yazılır askere
Bırakır zevc ve iki kızını götürüp köye
Arkadaşları dağılır çeşit çeşit cepheye
Kendi gider bilmeden dönüşü Çanakkale'ye...

Nefer olur kendisi Elli Yedinci Alay'a
Kahramanca koşar herkes gibi ordan oraya
Şehitler gibi yükselmek ister arş-ı alaya
Ne yazık ki çatar dizanteri denen belaya...

Kaldırırlar sahra hastanesi denen çadıra
Yatar günlerce ter içinde ayıla bayıla
Rüyalar görür melekli aylı yormaz hayıra
Meğer şehit rütbesi verilmiş tüm Alay'ına...

Zaferle bitirir Türk askeri muazzam harbi
Yüzbinlerce şehit vermişiz subayı neferi
Alıkoymuş şehadetten dedemi dizanteri
Sağ kalan askerler alınırlar cepheden geri...

Cephe bir değil ordumuz çarpışıyor her yerde
Dedem sırtında kaput yoldadır kara trenle
Bulgaristan Romanya derken ulaşır bir gece
Roman Rus hududunda Galiçya denilen yere...

Gönderirler cepheye Alman müttefik düşman Rus
Sebebi sorulmaz böyle sadakat Türk'e mahsus
Bilir ki vatan için çarpışmak izzet-i nefis
Ancak böyle bitecek tüm vatanda günler makus...

Tanışır neferler tümü Anadolu çocuğu
Şarapnel düşer parçalanır dedemin topuğu
Kendi bayılır,kurtarır arkadaşı Çorum'lu
Ayak kopuk,görünür kağnı ile Bükreş yolu...

Altı ay kalır Bükreş'in Alman hastanesinde
Ayağını keserler dizinden gurbet elinde
Çorba ekmek yer,et yemez domuz eti var diye
İyileşir gönderirler İstanbul'a trenle...

Kemik iltihabı,takma ayak,bir yılda öyle
Gelir Ulukışla'ya bin dokuz yüz yirmi birde
Refakatçı asker ve eşekle döner evine
Yedi yılda kavuşur ayaksız memleketine...

Bağlanır takavit maaşı verirler madalya
Geçirir kalan ömrünü gazi tahta ayakla
Bin dokuz yüz elli yedide verildi toprağa
Cennetlik olsun diye dua ederim Allah'a...

Zevc:......Erkekler için eş
Kaput:....Asker paltosu
Müttefik:.İşbirliği içinde olan
Takavit:..Emekli
Makus:...Kötü

Atilla Yıldız
Kayıt Tarihi : 4.4.2004 21:21:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.
  • Nuh Çetin
    Nuh Çetin

    57. Alay..
    Mustafa Kemal'in alayı..
    'Ben size savaşmayı değil; ölmeyi emrediyorum' vecizesiyle taçlanan alay...
    Şiirle o tepeler tekrar canlanıyor.
    'Kaput' gibi artık unutulmuş terimlerle..
    Teşekkürler...

    Cevap Yaz

TÜM YORUMLAR (1)

Atilla Yıldız