Topal Behçet Şiiri - Mehmet Salih Aparı

Topal Behçet

Sendin yanımda olan dost!
Gurbet çocuğu olan sendin
Güler yüzlü olan, adında demdin
Güzel söyler, hep desteklerdin.

Öğretmendin iyiyi güzeli öğretirdin
Aşka değin her şeyi sen öğretin
Dostluğu sevgiyi sen verdin
Aç kaldığımda sen menemeni pişirdin

Sen yalnızlığın sesisin bir tek başına
Sen anaydın, şair Salih’e, Mehmet hafıza
Açı yedirir, tatlı konuşurdun.
Bir de yemek yerken etrafı doyururdun

Sen Behçetli garip Topal idin, Botan çayında
Sen idin, bilgi sızdıran Pervari dağlarında
Sen idin namazı kıldıran, Kuran-ı kerimi okuyan
Ben yanlışken sendin arkamdan, doğruyu yazan

Gittiğin gün arkandan, bendim dua eden
Seni sevdim bir kardeştin sen
Şimdi yalnızım bir tek başıma sensiz
Adını duyunca bile gözüm ağlar hisiz

Sana gelince bile yalnız bırakmadın.
Eli boş göndermedin. Deli kanlı sendin
Memleketinin sıcaklığıydın sen Topalım
Adında, sanında, soyunda beliydi be deli kanlım

Sensin Topal oğlan, unutulmasın
Düğün davetini beklerim, yolda gözlerim
Sana yazınca bile, içim hüzünle dolan
Sen ki her zaman sevilecek olan.