Her aşk fırtınasında gönlüm bir darbe yedi,
Gönül teknem su aldı, battı batacak sandal.
Hiç vefalı çıkmadı, hep zalim kulu sevdi,
Benim aşklarım kör aşk, benim aşklarım topal.
Şu kısacık ömrümde, birgün bile görmedim.
Ne kadar çok sevdiysem, o kadar sevilmedim.,
Hep sırtım yere geldi, dört ayak düşemedim,
Benim aşklarım kör aşk, benim aşklarım topal.
1990 İstanbul FATİH Karagümrük
Cenk ÖzgenerKayıt Tarihi : 10.6.2023 06:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
1990 da Fatih'te bir parkta, şimdilerde o zamanlarki yaşadıklarımı çocukluk aşkı diye adlandırdığım günlerde, ilk aşklarımdan olan Kezban'dan ayrıldığımda, yazdığım bir şiirdi. Kezban arapça yalancı demek. Ben ise ona Elif derdim. Yıllar sonra öğrendim ki, nüfus cüzdanında artık Elif yazıyormuş. Evlenmiş, çocuğu olmuş! Hepimizin hayatı şiir gibi işte.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!