Topal Şiiri - Berke Özcan

Kördür çoğu zaman duyamaz
Sağırdır bazen göremez
Laldır koku alamaz
Çoğu kez sever hissedemez
Köşebaşı bayat simidi tadında
Kör düğüm, feryat figan bir topal
Arar duru ama ne arar
Hayatında başıboş rüzgar olmuş
Geçmişine sövüp ruhunu teslim etmiş
Tanrısı çokça kez kabul etmemiş
Dualarına yüz çevirmiş
Adakları kesmiş topal
Son kez diğer bacağını adamış
Yarım olan yarım hisseder
Bununla pişince anlamış
Hayata bir kargaşa hakim
Meltemsiz limanlarda gözlerini yummuş
Tanrının lodosları acımasızca yutmuş
Bununla son bulur mu hayat
Nedir ki yaşamak denen dava
Çokça kez aynı yerden vurulmak belki
Toplum tarafından kabul görmek
Büyük adam olmak mı dersin?
Hepimiz bunları okurken anlarız belki de
Dünyaya geleli açık gözlerle hiçbir şey görmedik
Ama kapanan gözler arkası daha çok şey göstermez mi
Annneni, babanı, kardeşini, eşini
Hayat gözlerini yumunca başlamaz mı asıl?
Sevdiğin şarkılar o zaman yankılanır
İstediklerin o zaman göz önünde
Nerdedir orada düşman bildiklerin
Çokça kez canını yakmış, bolca tütsülemişler
Sevip sevilmediklerin, borcunu vermediklerin
Yüzlerine tükürdüğün, alçaklığını bildiklerin
Yum şimdi gözlerini ellerinle çiz çehremi göz kapaklarının ardına
Yanında olmasam da, karanlığını doldurayım