Günlerin en yakıp kavuşturucusunu sende yaşadık TOPAĞACI
Sende koştuk en koşulmamışını MARŞ MARŞ...ların
Fırçaların en sert tellisini sende yedik
Ve seni sevdik her şeye rağmen; işte en mutlucası.
Yatıp kalktık olanca yakıcılığında güneşin
Süründük yerlerde taşta, dikende
Sana gelmek, sana ulaşmak için
Sevgilerin en yücesiyle ölümsüzleştirdik seni benliğimizde…
Düşlerimizde hep sen vardın, geceler boyu
Seni sayıkladık sabahlara dek uykularda.
Tüm bölük, güzelliğine bakıp senin, yontulmak umudunda
Öylesi bir tılsım var ki sende bilemezsin
Bizi koşturan sana tüfek elde tam donatım
Uçar adım…
TOPAĞACI değil MIKNATIS AĞACI olmalıymış adın
Yediğimiz fırçalara tanıktır bölükçe
Dalların, yaprakların…
Sen o yemyeşil, doyumsuz güzelliğinle TOPAĞACI
Kalbimize, kafamıza, kı…. Girdin…
Ordu Donatım yedekleri tarafından sen
Ömrünce sevildin…
Kayıt Tarihi : 22.3.2009 18:43:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!