eski şarkıların ezgileriyle ezildim
eski dost yeni araca binip gitti
üzüldüm, süzüldüm, büzüldüm
umudum “dönülmez akşamın ufku”nda yitti
bazı dostlarım çok değiştiler şimdi
dönüyorlar kendi eksenlerinde
bazıları da eksen kaymasında
Uslansana, acım benim, dinlenip dursana artık.
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Devamını Oku
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Yazılış ve anlam olarak mükemmel bir çalışma okudum. Tebrik ve takdirlerimle
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta