Topaç Şiiri - Adnan Kaya

Bir topacın oynak dairelerine sıkıştırılmış çocukluğumuz
Ayağımızdaki kara lastiği dahi kundura sanmışız
Topaç aydınlık yarınlara doğru döner demişler
Nice sabahsız gecenin ayazında yorgansız kalmışız

Aldatılmış umutlarımızın sabahı hiç olmamış
Bir cumbanın arkasında ki mehtaba dahi hasret kalmışız
Hayallerimiz firar ederken sıvası dökük duvarlardan
Şu şehir çöplüğüne natural bir tabloymuşcasına bakmışız

Annemizin öpücüklerini kalkan yapmışız düşman gecelere
Ilık nefesiyle karanlıkları ürküten bir güneşdir sanmışız
Olimposun şaşalı tanrılarına feda edilirken umut çıramız
İsyan etmeyi basiretsiz insanların affedilmez günahı saymışız

Biz yarınları kader diye mahkum edilenlerin masum evlatları
Başkaların yerine berdel olmayı kahramanlık saymışız
Bir ömür aymaz kadehlere meze olmayı marifet bilirken
Gün be gün ödenen şu yaşam cezasını yanlız ahirettedir sanmışız