Topaç Şiiri - Önder Karaçay

İnsanı boşa ve başa döndüren kendisidir
Yönünü ileriye döndüremeyenleri
Hayat geriye döndürür

Dünyanın bir yörüngesi var
Ne zaman, ne için dönmesi gerektiği bilir
İnsanında döneği
Kendini yörüngesiz döndürür

Körebe oynamak gibiydi hayat
Arkamızı döndük hepimiz kördük
Gözümüzü açtığımızda ebemizi gördük

Aldırma
Kızgınlıkla söylenen sözlere,
Fırıldak gibi dönen gözlere,
Yetki, makam, mevki, şan ve şöhretle,
Kendini dünyanın hakimi sanan öküzlere

Ekseni kayan topaç olur
Sen yeter ki yolundan dönme