TOPYEKÜN SEVMELİ YOKSA GÜLÜNMEZ
Şu kör nefsin için zulme eğilme.
Yüz karası yuma ilen silinmez
Ömür dediğin ne; sevme, sevilme.
İyi yaşamadan, iyi ölünmez.
Ne müşfikler gördüm dün firavundu
Ne yoksullar gördüm dünü karundu
Giderken kurbana yatmış koyundu
Kimin yazgısı ne olur bilinmez.
Dedim, derviş sevgi dediğin nedir?
Dedi gürül gürül akan bir nehir.
Gönlünde tomurcuk açan bir şiir
Topyekün sevmeli yoksa gülünmez
Mahmut Nazik 01 11 2016 Mersin
Mahmut NazikKayıt Tarihi : 18.11.2016 12:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!