Aşkın yüreğimde bilenen hızar,
Başımda bir kara fes karagözlüm;
Kalbimin her ritmi maziye nazar,
Attıkça dilimle, kes karagözlüm.
Ne günler geçirdik, hele de yazın,
İki büyük sevdam var, biri halk, biri toprak,
Ne zaman bahar gelse solar, dökülür yaprak;
Biri candan kıymetli, en kutsalı vatandır,
Diğeri ona âşık, toprağa can katandır.
Kanıyla o toprağı hamur edip yoğuran,
Şühedayı vatana koçum deyip, doğuran,
Cemalin hayalimden bir anlık bile gitmez,
Sevginle doluyorum, sevginle taşıyorum;
Ölene kadar derdim artar, eksilmez bitmez,
Nerede olursan ol seninle yaşıyorum.
Yüreğimde korlanır hazın, sönmeyen narım,
Siz gittiniz gideli nefes acı soluktur,
Kimileri durmadan kin ile nefret eker;
Dünyaya tapan için kanım oluk oluktur,
Otuz sekizden beri bu millet böyle çeker.
Korkmam, sönmez bu şafak milletim uyanırsa;
Tarihe ışık tutan canlı, açık bir müze,
Her yanını kaplamış kültürün zengin nehri;
Bir gün bin yıla bedel, gördükçe geze geze,
Sen böyle bir sevdasın şehzadelerin şehri.
Boydan boya ilini ikiye bölen ırmak,
Koruyacağız derken devrim sedeflerini,
Soygun düzenleriyle, vurgun tadına yandık,
Karanlıklar kaplarken ufkun hedeflerini,
Zulme baston eyledik, hep adına dayandık.
Her şeyin senle bitti, resmiyetten söküldü,
Etrafını uzaktan saran yumru dağların,
Eteğinden rengârenk süzme halım Elazığ,
Demet demet süs gibi türlü meyve bağların,
Bağlandım gülşenine çözme canım Elazığ.
Bir yanında Cip Gölü, diğer tarafta Hazar,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!