Yatıram müqəddəs duyğu içində,
Bal kimi röyada, uyğu içində.
Elə hey gedirəm qayğı içində,
Nədən buz yolumun donu görünmür.
Yenə də ayrılıq həsrətə yarmı,
Vüsalın başına yağan ağ qarmı.
Gedirəm, gedirəm, bir yerə varmır,
Nədən düz yolumun sonu görünmür.
Heca şeir deyən daha köhnəlib,
Özümtək qocalıb ilham köhlənim.
Elə bil başqa lad üstdə köklənib,
Nədən öz yolumun tonu görünmür.
26.02.2019
Kayıt Tarihi : 9.3.2019 10:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!