gün kızıl,gün boğuk, ben buzul,ben soğuk
güneşin hedefinde kanserojen bedenler,bense üşüyorum ve arıyorum sığınacak bir kovuk...kuytu köşeler bana zulümkar..
gökyüzü karamsar ama hava olabildiğince ferah,oksijen hidrojenden feragat etmiş....bulutlar sitemkar...suya hasret tomurcuk yağmur duasında... isyankar.....
gençliğim kayıp bürosunda alınmayı bekliyor her aşkın sonrasında....bacaklarım romatizmal sancılarda.. ayaklarım alzheimer, parmaklarım yorgun...adımlarım cefakar....
Eve dönmez bir akşam;
Ve gün yüzlü çocuğu,
Sorar: Nerede babam?
Bakarlar, oldu, bitti;
Gelir, derler çocuğa,
Devamını Oku
Ve gün yüzlü çocuğu,
Sorar: Nerede babam?
Bakarlar, oldu, bitti;
Gelir, derler çocuğa,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta