Tomurcuk Yağmur Duasında Şiiri - Özay Ka ...

gün kızıl,gün boğuk, ben buzul,ben soğuk
güneşin hedefinde kanserojen bedenler,bense üşüyorum ve arıyorum sığınacak bir kovuk...kuytu köşeler bana zulümkar..

gökyüzü karamsar ama hava olabildiğince ferah,oksijen hidrojenden feragat etmiş....bulutlar sitemkar...suya hasret tomurcuk yağmur duasında... isyankar.....

gençliğim kayıp bürosunda alınmayı bekliyor her aşkın sonrasında....bacaklarım romatizmal sancılarda.. ayaklarım alzheimer, parmaklarım yorgun...adımlarım cefakar....

güzel bildiğim her şey anılarım gibi maskeli dolanır etrafımda
çırılçıplak.. ki.. arsız...bende bir bebek üryanlığında sevmiştim seni, saf ve katışıksız, bir dost gibi sadık ve vefakar....

gayrı kelime haznemde dar...guatır da düğümlenir anlam fakiri ve kifayetsiz...nesnel yargılar. öznel yargılarla çatışır...
yüklemsiz..fiiller eylemsiz,dilim boğazımda gizlenir aşikar...

güvendiğim dağlar kardan yoksun,yar çiçeğimdi o da şimdi
taldan yoksun....vızıldayan arı misali yarı bal bildim arıyorum petekte... yar ise bikinide,mini etekte asi ve günahkar...

gazel döktü aşkın kuru dalları, güz mevsimi suçsuz,masum.....
bitkilerde bitkin ben gibi,onlar bahara bende o yare tutunur isek yeniden...o zaman kalırız aciz oluruz sahtekar......