Tomurcuk (Cennetteki Oğluma...)

Bir nisan sabahında kabuğunu zorladın
Beklenen bir güzellik,bir kokuydun tomurcuk
Hayal ettiğim gibi kınalıydı saçların
Nasıl böyle heybetli olabilir bir çocuk?

“Aslan oğlum” deyince yarım ağız gülerdin
Ufacık yumruğunu açtırmak istemezdin
Sanki sen mıknatıstın beni öyle çekerdin
Ancak böyle açardı güller güzel tomurcuk.

Bal dudaklım,gül yanaklım”,üstad” bakışlım
Her şeyleri güzel oğlum melek nakışlım
Ufacık ayaklarla dev yollar aştın
Bizi gerilerde koydun tomurcuk.

Yaşından beklenmezdi bu dev adımlar
Aklımdan çıkmıyor o senli anlar
Kırk,kırk bir,kırk ikiyi sayanlar
Kırk üçte kaldılar sen durmadın tomurcuk.

Bir nur topuydun sen,nasıl da ihtişamlı
Yine yumuktu eller,dudaklar yine ballı
Uyku gibi bir şeydi gidişin…Ne kolaydı,
Bizi gerilerde koydun tomurcuk.

Boşunaydı kalmanı istemeler
Boşunaydı seni sahiplenmeler
Sen cennet yolcusu,yoldaşınsa melekler
Bir eşsiz gülücükle veda ettin dev çocuk.