Bir yaz sabahı tomurcuk uyanmış uykusundan
Güneşe bakmış toprağa bakmış, gülümsemiş
Dönmüşte insana bakmış, ürkmüş varlığından
Elden yoksunmuş ki sökülsünde gitsin toprağından
Bir yaz akşamı silkinmiş tomurcuk yaşamından
Geceye bakmış toprağa bakmış, üzülmüş
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta