Tomristen Bu Güne Türk Kadını

Çelik iradeli bir sabahın ışığında,
Zamana kök salan bir nefes duyulur.
Tomris’in doludizgin yüreğinde tutuşturan ateş
Bugün de Türk kadınının ufuklarına vurulur.

Yiğitlik, ırmağı gibi akıyor Asena kokan bozkırlarda,
Ellerinde mavi göklere yüce bir sancağı kaldırır.
Sarsılmaz vakarıyla, coşan atların nal izinde,
Türk kadınının adıdır, dağları yakan yangın gibi kıvılcım.

Ne baskınlar döndürdü onu sevdasından, ne karanlık geceler,
Gözünde ateş, yüreğinde sabır, avuçlarında umut saklıdır.
Destanlara sığmaz direnci, mertlikte örs gibi
Yüzyılların hüznünü, sevincini bir kalbe sığdırır.

Dağların ardını gören gözlerle,
Dağ başında parlayan o kutlu hilâl
Tomris’in mirasından süzülür,
Kökten göklere köprü kurar,
Türk kadını efsaneyi yeniden yazar.

Yarına dönük her adımda
Bin yılık gururu taşır,
Mazinin acısını hoyratça siler,
Yine de merhametiyle cihana ışık saçar.

Bilin ki, Türk kadınıdır
Siperden yurdun kalbine koşan,
Toprağı sevgiyle besler,
Zafere inancı kılıç gibi keskin.

Tomris’ten bugüne uzanan bir yol
Her sayfasında kan, gözyaşı, zafer türküleri
Ve bugün, göğsünde taşıdığı imandır
Türk kadınının göklere değen güçlü elleri.

Sarsılmaz soyluluğu,
Tanrı Dağı’nın gölgesinde
Sonsuz ufuklara seslenir:
“Ben Türk kadınıyım,
Sözde değil, özde hürüm!”