Tomrise 2 Şiiri - Yıldırım Kırlılar

Yeni güzler duyuyorum
gün gri
garda unutulmuş
yaşama dair dipnotlar
kütahyadan istanbula uzanan
kıl gibi bir ince hat
yeni yepyeni bulut kümesi
gece laciverde dönmeden
kararır gökyüzü
vurur inceden
yağmur
yanağım tren camında
üşür gece
ben üşürüm
sis çöker aklımın kuytusuna
uyurum
hem uyanır hem uyurum
yeni yepyeni ışık kümesi
sarar ruhumun en ücra köşelerini
ardı sıra telgraf telleri
yavaş yavaş götürür
1970 kasımını
1941 martına
iyiki doğdun iyiki var olacaksın
sen yaşayıp yaşatabilecek
en güzel ihtirassın
bir yerlerinde olmak isterdim
gün dökümünün
litaratüründe roman kahramanı değil
yazı makinende bir harf olmak
dudaklarına tutunan
uçlu sigara
hayatının anlamı olmasada
hayatının bir yanı olmak isterdim
yüreğinde bukağı değil
yüreğinde filizlenmek
TOMRİS
ben seninle varmak
isterdim