Toma Sardı Kampüsü Şiiri - İzzettin Coşkun

Sonra Toma girdi aramıza
Duygular darmadağın
Platonik yağmurlar üzerime üzerime...
Çığlıklar donakalır ki geceden
Faşistliğe küfür sıkılır binbir heceden..

Gençler düşüverir Toma’ya
Bir taraftan her yana üşüşürler..
Yaşama dair tazyikli düşünceler sönüverir...
Toma aşkıyla alçaklar çatlayıverir...

Üç toma sardı sis kümesi gibi
Asit yağmurları kustu üstümüze...
Yara bere içinde kaçıştık
Zeve kampüsü, "sanal rektöre"
dolmuşçu tacizine cevap bekler gibi tartıştı.
Biz düşman askeriydik sanki
Başlarına çuval geçirmiş
yandaş medyaydı inanki.

Öyle bir yangın yükselir ki
Çaresizce sabahı nöbetleriz..
26 öğrenci göz altına düşer
nefretli ’sorgumalar’dır soğuktaki şer.
Arkadaşlara dayanışma içinde,
desteğin diğer adıdır beşer.

Toma’ın zulmü yükselir yyü’de
Her yanımız sırılsıklam
arkadaşları sahipleriz tek birden..
Etten barikat kurduk, polisler şaşırdı birden...
Sabaha karşı halay ile dağıldık hep birden...