Söylesene bir günde benim bahçemde papatya yeşerir mi
Ruhum ızdıraptan kurtulup kemale erer mi
Söylesene dert ortağım
Bu dertler sensiz diner mi
Gün batımında belirir yüzün
Hava soğuyunca değil yüreği soğuyunca başlarmış insanın kışı demiş üstat
Sımsıkı tutunduğum yüreğimden sesleniyorum sana ey sevgili
Sana gelebilmek için kapattım ben bütün kapıları
İlmek ilmek işledim hafızama yüzünün her noksanını
Ben sana ayırdım yaşanmayan tüm yarınlarımı
Sevdiğin kadar sevilirsin bu dünyada
Değer verdiğin kadarını görürsün
Güvenmek için önce güvendirmelisin
Anlatmak için önce dinlemelisin
Anla bunu EY İNSANOĞLU
Düşünmeye kendimi alıkoyamadığım tek şey sensin
Gözyaşlarım ıslatırken kağıtlarımı
Anılara dalıp gittiğim sensin
Dalından koparamadığım papatya
Durduramadığım iç yangını
Her yeni başlangıcın tamamı
İntihar mıydı gözlerinde kaybolmak
Bilmezdim dünyaya kör bakana kadar
Gökte bir yıldız belirledim
Kayana kadar şarkılarımızı dinliyorum
Gün geçtikçe seni değil
Daha fazla kendimi unutuyorum
O karanlık gecenin ardından 278. gün
Sesin kulağımda siman gözümde hala
Sözler kifayetsiz kalıyor yokluğunda
Kokun tütüyor burnumda
Ben kazıdım anıları hafızama
Çok canım yandı ama
Bir papatya demeti gönder bana
Her yaprağında senin kokun olsun
Özlem gözyaşlarımı dindirmiş olsun
Karanlığımda ki gaz lambası
Sönmeyen umudum olsun
Gece karanlığı çökünce ismini zikreder kalbim
Gök mavisi bir türkü dolanır dudaklarımda
Her mısrasında her dizesinde senden bir parça
Keşke diyorum susmak bu kadar zor olmasa
Yüzümü güleç eyledim sana öfkemi sağır
Gelişi güzel değil ki seni sevmek
İçine kattım biraz duygu birazda emek
Olurda sorarsan nedir seni sevmek
Alevler içinde üşümek
Önce tanı sonra dinle beni
Dilek ağacına bağladım umutlarımı
Tüm yarınlarımı bırakıp,çaresizce koşmak istiyorum benliğine
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!