Canlı gibi görünüyordum...
Beni çizen,
Son fırça darbesini vurmamıştı...
Yağmurlu bir gecede kaçtım tuvalden...
Aradım...
Bir renk için bin renge boyandım...
Bu yazdiklarim,
Iki hiç arasindaki bir hiç'in hiç'liğe övgüsünden ibaret...
Ölçü, sarılıp boğmakta,
Önemli tutkusu, yakınmakta,
Zaman, akmakta açliğin derin ağzina,
Boynuzları olan sorunlar yine koşarlar üstüme...
Kimin havarisi ki,
en çok acı çekenimizin, tanrı'm...
Huşu mu? o kimin haddine...
İçgüdülerin anarşist dünyasında...
Neşemiz olmasa da birileri neşeden övgüyle bahsetsin...
Icimdeki psikologa gittim...
Dusmanca icimdeki harflerin uzerini cizdi...
Kendimden birsey kalmayinca kadar yurudum..
Satirlarin gizemli bosluklarinda...
Tehlike bir adim geride, mutluluk hep bes adim ileride kaldi...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!