kal deme bana
kaldıkça daha da alışıyorum
annem değilsin,
kardeşim değilsin,
senden vazgeçmekten korkuyorum
hiç bir aşk sürmediki sonsuza dek
kucağında kendi çocukluğunu büyüttün
sütyenine kan damlamış görmedin mi
sen ki sesinin penceresinde
eliyle hayatı oyalamış kadınsın
gergefe germişsin yüreğini yavrum
çerçeletmişsin bendeki yüzünü
şu benim ömrüm
öyle bir aptaldır ki
sevgi diye, atlar
kör bıçakların üstüne
şu benim ömrüm
unutma beni şair,
arada bir adım çağır.
azrail gelir bir gün
gözlerim kör,
kulağım sağır.
sanma safi canım alır.
Yanarım senin için
Ölürüm belki de.
Ama sen vuramazsın beni,
Sırtımdan bir mermi ile.
Sen benim sorgusuz sualsiz yanımsın
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!