Tolga Yılmaz Şiirleri - Şair Tolga Yılmaz

Ne zaman sıkılıp elimi başıma atsam,
Elime dökülmüş saçlarımı gördükçe
Yaşlandığımı hissediyorum.

Artık eskisi gibi hareketli değilim.
Kemiklerim esnekliğini yitirdi artık.

Şiirler yazardım hep yüreğimde.
İçimde dolup taşardı,
Söyleyemezdim.
Hepsini silmek isterdim,
Silemezdim.
Sana okumak isterdim,

Demek gitmek istiyorsun, git!
Görüşmek üzere diyorsun.
Geri döneceğim diyorsun.
Peki öyle olsun.
Ama,
Yarın öyle bir bakacağım ki gözlerine hasretle,

Çocukluğumun çorap söküğü gibi geçtiği
İlkokul yıllarından ilk aklıma gelen
Kalbime ektiğim platonik bir tohum,
Ve de çok istediğim bir oyuncak.
İkisine de sahip olamamamın dışında
Benim için tek ortak yanları ise,

İnsanların hayal edip de yapmadıkları öyle çok şey var ki,
Sürekli erteleyip yarına bıraktıkları...

İnsanların hayal edip de yapamayacakları öyle çok şey var ki,
İşte onlar asıl adama koyan...