Umutsuz bir bekleyiş var içimde
Bazen kederim ağır basar, gözlerim dolar
Gam vurmuşum sırtıma
Kamburum çıkmış dünyanın göldesine
Oturmuş senelerce kah ağlamış kah susmuş
Ruhuna şahit olmuş halbuki
sevgi her bedende farklı bir çiçek
aşk her geçmişte küfredilesi bir haktır
kim bilir...
zamansız hıçkırıklarda boğulurken bedenin
ruhun dinlemez kalbini
Hayatın kendisi değiş tokuş kadar zorlu, geldiğimiz gün kokusu kadar eflatun esiyor rüzgar.Kimliğimizi kaybettik, başkalarına belli ki boyun eğdik.Cehaletin noktaları birleşse bile, ayrılığın noktaları birleşmiyor.Merkezim ele geçirilmiş kadar mahrem, boyununda ki doğum lekesi sanki.
-Sert zamanlarımda, sigara dumanını içime hapsetmekle başlıyorum.
Ruhumun baş dönmeleri, bana bazı şeyleri katletme fırsatı sunuyor.
Akreple yelkovan misali kovalardı zamanı,
Geçmiş günleri dakikalara böler öyle severdim.
Küfür edilesi kaybedilmiş savaşların, çiçeklerini getirirdim.
Baş ucunda bekler yastığınla oynayışını izlerdim gizlice.
Gör isterdim beni,
Nefesin nemlendirsin diye dünyamızı bulutlardan gizlerdim,
Akreple yelkovan misali kovalardı zamanı,
Geçmiş günleri dakikalara böler öyle severdim.
Küfür edilesi kaybedilmiş savaşların, çiçeklerini getirirdim.
Baş ucunda bekler yastığınla oynayışını izlerdim gizlice.
Gör isterdim beni,
Nefesin nemlendirsin diye, dünyamızı bulutlardan gizlerdim.
Çözülmesini beklediğin ekranlar kadar, acı tat mı bıraktın.
Hatırlamadığım o küçük detayları, artık görmüyorum.
Seni öyle bulmadım ki ben,
Ağaç kadar eğikti bedenim.
Balık mı tutardı, belki yapraklarım ıslansın derdi.
Cehalet kadar kör düğüm, aslında düğüm bile değil sarhoşluktu bu
Uyandığım bir gün daha bitti.
Elimde tuttuğum, çeyrek zamanımı kullanmalıyım.
Cebimdeki küflü paketin sahibi kim?
Aynada görünen benim cennetim mi?
Anahtar deliğinin yansıması mı, yoksa?
Kapı aralığından sızan, yaşamın gürültüsü.
Artık sahibi olamadığım geceleri tanıyorum,
Eflatun masa ayaklarım, geride bıraktığım renk paletim de, hiçler topluluğu.
Ateş böceklerini sayardım, bitirdiğimde pembe gökyüzüm ile tekrar tekrar tanıştırırdı beni.
Temmuz gecelerimi, biriktirdiğim sayfalardan hatırlardım.
Akşamdan kalma kadehler, ellerinin sahip olamadığı beyazı, tanıyorum!
Tek bir kadeh, dün geceden kalan, buz ile karışamamış.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!