Tolga Asi Şiirleri - Şair Tolga Asi

alışılagelmiş bir veda cümlesinden ziyade yastık yorgan ve beden üçlüsünün muhteşem kavuşma sahnesinin ön repliği harika bir cümle! günün tüm keşmekeş ve karmaşası ardından gelen sessiz bugulu ve alabildiğine parlak olan siyah örütüyü üzerimize çekerken usulca hoş bir temenni cümlesi.. yorgun bedenleri kaplaya sıcak yorganlara kavuşmak hasretle bekleyen yastıgıma sımsıkı sarılmak muhteşem bir sinevizyon gösterisine dalmak işte bu! ! sanırım vakti geldi iyi geceler'in iyi günlerdogurması dileğiyle..!

Burası soğuk anne Dağlar karanlık, küflü bir koku var etafta ya kan kokuusu yada barut anne.. Özlediklerim var anne cennet kokun war burnumda tüten.. Sesin hala kulaklarımda cınlar Üşütme deyişin, duaların hala cınlar kulaklarımda Anne bir korku var içimde bir sancı var Ölmek değil korkumuz anne Sana doymamak pamuk ellerini okşayamama korkum. Anne! ! hain geceler var anne zihnimde hasılatı bitmemiş ölümler. ŞEHİT ne demek anne? ölümün taçlı halimi yoksa 2 kuruş etmeyenlerin kahpece zaferimi anne? anne diyemeden göçüp gitmekmi..

sadece hüzünlenmekle yetiniyor ruh halim. gidişinin ardında kalanlarla eğlendiriyorum kendimi,biliyor musun! bir kadeh şarapta boğabilirim aslında seni.. ve komşu kızı her penceremde seni görmenin tarifsiz sancısıyla salıveriyorum gözümdeki senleri.. öylece düşüyor kucağıma avuçlarıma.. tıpkı saçların gibi ve bir şey daha var komşu kızı sokaklar artık bana dar geliyor geçtiğin adımlarda yitiyorum kaldırım taşlarıydı arkadaşım müsade isteyip oturuyorum seni soruyorum bugün ağırladınız mı? hayret! ! hiçbiri senden bahsetmiyor karışmış mahallenin tozu dumanı ölü gibi hepsi soguk buz kesmiş tıpkı ben gibi gri bir suret görüyorum aynada, baktığım bu ben biraz kirli elime yüzüme bulaşmış yokluğun keskin bir hasret kokusu sinmiş göz kapaklarım ağır, zihnim hatıraları ağırlar,ellerim sana sağır...

''YAZMAK! ! ''; aslında bir kaç harf kalabalığının şen şakrak buluşması gibi görünsede hakikatte imla ile duyguların şuh dolu edepsizce gülüşmesidir. Bir çoğumuzun konuşmaya cesaret edemedikleri, kimimizin gözyaşları,sılanın vuslata hasrreti diyebiliriz aslında. Yada en yalın haliyle kalem ile kağıdın cilveleşmesi..
Uzun uzadıya dertlerimizi bir kaç satır aralığına sığdırmanın telaşıdır.Görülemeyen sevgilinin heceler arası sureti tümceler üstü güzelliğidir belkide.. Belkidesusmanın gizli öznesidir,susarark haykırabilmenin muazzam zevki gizlidir yazıda. Peki ya uzaklara ulaşabilmenin haklı gururuna ne demeli? Selam ve öpüşmelerle başlayan hasret ve özlemle biten birkaç el hareketi nasıl da tercüme eder bizi.. Hangi devir ve çağda olduğumuz önemli değildir onun için. Adına mektup, mesaj, ileti, durum bildirisi yada en güncel halleri ile''tweet'' deyin ilk insandan beri yazma ihtiyacı duyarız hep. Aslında iletişimin anayasasıdır yazmak. Bir başka gerçektir ki çok önemli insanoglu yazı yazabilmenin erdemiyle çağ atladı; önce yazdı, yazdığına anlam yükledi yetmedi yazının şekliyle oynayıp resim yaptı şarkı söyledi.. Yazmanın yegane güzelliğinden biride adına sanatların düzenlenmesi ugraşların verilmesi ondandırki desinatörlük hattatlık yazının en süslü halını bize sunmasından dogan bir sanat harikası diyebiliriz.. yazabiliyorsak var olabilirz.. var olabiliyorsak aslında biz kendimiziz..

güncel bir bir konu aslında yoklugun varlıgının süretiyle kesişen acılar yaşıyorum dimağımda aslıdan gidişine değil bu hayretim giderken arkanda bıraktığın ayak izlerine kadehimdeki dudağının resmine tenimde gizlenen o ılık senimsi kokuna.. ASlında seni unutmanın mümkünatıda yok değilmiş anı bir kadeh anason bir lokma beyaz peynire karışır bütün varlığın, uykunun hezimeti altında ezilir hatıraların sarhoşluğun hükmüne boyun eğer bütün yaşanmışlıkların aslında seni unutmak cokta zor değil.. Her yudumda senden bir parça kaybolur her lokmamda üstünü örterim yokluğunun..Gidebilmenin cesareti varsa ruhunda ne denebilir ki ardından öylece bakakalmak düşer bana, bir kac satır aralıgna sıgdırırım seni bir kac tümce bogdu mu resmini işte seni unutmanın zaferi.. işte bunu kutluyorum ey sevgili dedim ya seni unutmak zor değil diye seni unutmaz aslında hiç zor değil sevgili...