Bir mâna ateşi vardır ki sönmez, söndüremezsin!
Bir de kendini suya satan ateş vardır.
İki ateşi karıştırma, yanlışlıkla yanıp kül olma!
Yanmak var yanmak var,
Odun yanınca kül olur, adam yanınca kul olur.
Yüzümde soğuk bir rüzgar dudağı
Ayaklarım yüzünü çiğniyor üşümüş kaldırımların
Sırtı güneşe dönük simitçi, iki eli cebinde
Titrek bir ten eşliğinde hüznünü satıyor
Öyle bir Hazan yeri ki,
Bulut örter, rüzgar üşütür..
Ay karalar giyer,
Işık ışıklığından utanır..
Belki senin olduğun yere de yağmur yağmıştır.
Belki pencerende cam, teninde canın ıslanmıştır.
Belki bir Şair bir Şiir yazmıştır..
Şiirinde seni anlatmıştır..
Yaranla yaralanıp, bir cümleyle sarmıştır.
Susmak
Cümlenin istirahat halidir
İstirahat bitince çıkan cümle dinç olur
Çok konuşup cümleyi yorma!
Yoksa cümle-alem yorulur..
Boğazın düğümlenir...
Soluğun kesilir...
Tenin titrer.
Canın acır.
Kalbin üşür.
Çünkü kalp de üşür..
Yastık değil kafa rahat olacak
Döşek değil vicdan rahat olacak
Ve insan; yorgana değil huzura sarılıp uyuyacak.
Bir şey olsun, bir an gelsin
Ilık bir rüzgar tenine, tenime değsin
Sen ol, ben olayım
Elin elime değsin, ince bir yağmur yağsın
Bulutlar tebessüm etsin
Bir şey, bir an olsun
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!