Tokmaklar Makmaklar Şiiri - Osman Aközel

Bir, iki, on, yüz ve bin kez ileri!
İleri giden evren, dönüyor ha dönüyor,
Geceni, gündüzünü ağaya kul et diye mi?
Çalış, çok çalış, anan, karın, çocuğun elleriyle.
Oynaşın doğa dil verecek, güç verecek,
Tokmak ağa, makmakını yitirene dek.
Yüksel, yüksel ki cana kıyan meclis dağılsın,
Karanlık günün, doğacak güneşi sen olmalısın.
Hak vermeyen tokmak,
Hak alan makmağın güneşiyle hep yansın.

Osman AKOZEL