ToKMak
bu gece susmak nedir öğrendim.
en büyük silahı seçtim kendimce.
kendi silahıyla ölmek nasıl can acıtırsa,
en alasındayım karanlık ölümün.
terliklerimi sürükleyerek gezdiğim evimde,
seni aramadık oda kalmadı.
ben bizim sevdamızın yerinde olsam,
çalmazdım zaten kapını.
açmayacağını bile bile kararlı mührüm var kapı zilinde.
tokmağın ise canı yandı,
acıdı halime.
görmüş olmalılar,
senin kilitli kaldığını başka yürekte
Kayıt Tarihi : 27.10.2006 23:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!