Karınlar tok oldu mu akla şükür gelmiyor,
Hak’la, maneviyatla, bağlantılar kopuyor…
İtaatkârlık bitip, nankörlük gelişiyor,
Nefis yetki alıyor, kibirlenme artıyor…
Sıkıntılar döndüğünde, önce üzülüyoruz,
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta