Uykumu böldü bir tıkırtı, odamın kapısı karanlık
Mumlar söndü, dönük sırtı, karanlıkta bir sanık.
Gözlerimi yumup açtım, gözlerimi açıp yumdum,
Ayağımı buzlar kesti, soldurdu beni kuruntum.
"Ölüm" dedi bir ses, attım tiz bir kahkaha.
Ruhumu sardı bir kafes, senedim yoktu sabaha.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta