Tökezledik Şiiri - Selim Tahsin

Gitmeni de istemedim kalmanı da.
Gitmen de tüketti yüreğimi kalman da.
Hiç ortası olmadı bu aşkın.
Varlığında yokluğuna; yokluğunda varlığına ağlattın.

Sevdin mi? Sevmedin mi?
Birleştik mi? Ayrıldık mı?
Ben hiç bilemedim.
Hep iki ayrı noktadaydık biz.
Baharda varsan güzde yoktun.
Dilde varsan sözde yoktun.
Ne başı oldu bu aşkın,ne sonu.
Ne gitmeyi bildin nede kalmayı.

Ne gecesi oldu bu aşkın,ne de sabahı.
Ne güneşi bildik ne de ayı.
Bu aşkın hep bir yarısı eksikti.
Çok tökezledik biz bu aşkta.
Ne düşmeyi bildik ne kalkmayı.

Ben geldikçe sen, sen geldikçe ben kaçtım.
Oysa biz ne kalmayı bildik ne de kaçmayı....