Bir terki seninle sana karşı yaşamak
Adının elinden tutup kırlara çıkmak
Uçurtmanın ipini kesmek bile bile
Düşeceksin, evet! Rüzgar bittiği yerde
Bu demler hangi demlerdi Ya Rabbi
Dilimde benden de irak bilinmez bir sada
Bu çağlar hangi caglardi Ya Rabbi
Gözümde tuten kimbilir kimden arta kalan
Uyusam gecelerce
Hiç kanmayacak gibi
Bir yumsam gözlerimi
Hiç kalkmayacak gibi
Uyusam gecelerce
Gel benim derdim ortağım
Gel benim derde dermanım
Kalmadı zati hale mecalim
Vakti kerahette eğlenmek güzel
Neydi kimdi bu sırrı açan
Yorgunum vefasız yıllar
Her nefes, keski elinde
Sanma, acır kırışıklar
Korkma, daha derin işle
Mürekkep bitti kalemde
Âlem âlem içredir
Cihan alemde katre
Tüm mekan bir sütredir
Varlık içinde zerre
Âlem âdem içredir
Ceryan kesildi ya gece ansız
Hani her yere karanlık doldu
Bir mum aldım raflardan isteksiz
İçim bir hoş, pek bir tuhaf oldu
Ne zaman kesilse bu ışıklar
Bir O iken cümle cihan yoktu aman Ol idik
Tüm sekenât mahfi idük çünkü şu hem hâl idik
Kün fe ye kün! Kevn ü mekan oldu heman, çâr idik
Oldu mekan geçti zeman tevbe-yi nâçar idik
Hem sıfatım, hem zamirim, hem memerim, hem fiil
Cani şehir! Sen ilhamımın katilisin
Ruhumun törpüsü işte bu aymazlığın
Arka sokakların ne de tenha ve ıssız
Derinlerinde sade müptezel çığlığı
Şehir ki insanı, insan ki şehri yutmuş
Dünya dedikleri handır
Biri gelir biri gider
Yolculuk dedimse andır
Gahi ağlar gahi güler
Aşk! Pervaz urup uçmaktır
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!