Tohumlar Toprakta Şiiri - Yıldız Polat

böyle değildi çocuklar
bu kül ateşti bir zamanlar
şu yaşama küskün duran ihtiyar
kabına sığmayan bir deli fişek

biz böyle sessiz değildik
biz böyle kapısında hüzün
gözlerinde umutsuzluk asılı

bakmayın bu toprakların
böyle çorak duruşuna
tek tük açan karanfiller
sarımtırak dursa da
kıpkızıldı bir zamanlar
düşen tohumlar toprağa

dokunun çocuklar, dokunun
bakın nasıl da sımsıcak
ve nasıl da ıslak görüyor musunuz
daha kurumamış bile kanımız toprakta

görünen başka şey şimdi
görünemeyen başka
bu çorak topraklar altından
milyonlarca karanfil
günaydın diyecek
bir sabah dünyaya