Tohum Toprak ve Kış Şiiri - Durmuş Karab ...

İşlenir aklanmak için toprak
-ki o kara-
Ekilen tohum baklenen zaman
Ve emekler umut tarlada.
Oturur, yatarız, kalkarız
büyür büyüdüğünce ekin.
Anlamadan çoğumuz bilmeden
Yayılır içimizdeki sevgi harmanda.

Geceleri sever tahıl uyurken
Uyumaz emeğin gücü.
Taneler yorgun ve un
çoban, ırgat, ağa, kedi, köpek
bacı elinde gözü ekmek olurken.

Gelir sobanın başına ellerimizle kış
Ağaran karlar ard-arda
karlar
karlar
karlar
mutlu damlarda.
ayak boyu kimi zaman
kimi zaman beden
bir üşürüz yapraksız dallarla.