.
Sesle birlikte geldiği söylenir, söz yokken vardır derler.
Ana nefesiyle çarpar ilk yüze ve sonra büyür çocuk elleriyle.
Resmini çizer dokunduğu yerlere.
Sızılı yürür keskin yamaçlı dağlarda, denizden yana gelirken mavidir.
Gün dönünce yalnız kalır şehir ışıklarıyla.
'bahar gelince sessizce
su’ya döner yüzünü
ne olur der
beni ölmeden seviniz... '
Güzel bir final
Tebrik ediyorum Zafer
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta