.
Sesle birlikte geldiği söylenir, söz yokken vardır derler.
Ana nefesiyle çarpar ilk yüze ve sonra büyür çocuk elleriyle.
Resmini çizer dokunduğu yerlere.
Sızılı yürür keskin yamaçlı dağlarda, denizden yana gelirken mavidir.
Gün dönünce yalnız kalır şehir ışıklarıyla.
Tanıdığım bir ağaç var
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
Devamını Oku
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
'bahar gelince sessizce
su’ya döner yüzünü
ne olur der
beni ölmeden seviniz... '
Güzel bir final
Tebrik ediyorum Zafer
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta