Kol kola geçerken önünde durduk,
bir bir anlatırdım: 'Gül, burda biz annemle otururduk;
her gece yolumu gözlerdi pencerede, her sabah
pencereden uğurlardı beni; öyle bir güçle dolardım
bin başlı şehre karşı, ah...'
İşte bu evdedir, çok eskiden oturduğum,
Şenlik dağıldı bir acı yel kaldı bahçede yalnız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Gitti dostlar şölen bitti ne eski heyecan ne hız
Yalnız kederli yalnızlığımızda sıralı sırasız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Devamını Oku
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Gitti dostlar şölen bitti ne eski heyecan ne hız
Yalnız kederli yalnızlığımızda sıralı sırasız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta