Tohum Şiiri - Ömer Faruk Zülfikar Bakuri

Te ev yerde bir bit sabi
Demiş bura ruha tabi
Ol Te eve tohum eken
Der bu tarla kamer gibi

Bit sesine gelenlerden
Fare demiş tohum nerden
Bit söylemiş tohum ayda
Filiz vermiş en ilk serden

Manda demiş ay tohum baş
Tohum evi bura yanaş
Tohum vaşi evi ana
Vaşi ana ruha sılaş

Tohum evi namus yasa
Ol Te evi=türük masa
Ben ol eve hatun derim
Çocukları isa musa

Balık da der efsane mit
Ol Te eve davul samit
Davul meta zurnada ruh
Gelin çalak somut somut

Aman demiş öküz tufak
Ol Te ev ay afak afak
Ben bu eve saray derim
Saray sarın evi sayak

Domuz da der bu ev kuran
Kurmuş evi demiş turan
Ol turan ev kuranların
Adı adem demiş yoran

Ol Te eve ay demiş ker
Hem o marya tari teker
Der bu evde name name
Musiki var ne de şeker

Tohum alak söylemiş pars
Gelin ekek teras teras
Tohum nedir soranlara
Diyek venüs marstan miras

Tohum=nüve=ağrı=kamer
Hem urartu =ararat der
Tohum=ikra=oku=adem
Söyle beje Te ev sümer

Tohum=cudi=kuti=tan er
Aman tan er tanrı neler
Tohum yurdu ankaraya
Derim inmiş tunga fener

Firavunun evi amon
Firavun=pir amon umun
Ol pir amon =amon evi
O ev tohum demiş somon

Ol ay tohum temel pepe
Diyen arı konar küpe
Der bu küpte adem tohum
Gelin ekek sepe sepe

Hem tohuma söyle uruk
Ol=uruk=halk=osman=türük
Ben tohuma beste yaptım
Dostlar yırak doruk doruk

Tohum huda halis vahit
Hem o hira ahmet ahit
Bir tohumdan tuba dalda
Binbir çeşit meyve abit

Tohum aslı kerem sevi
Her gönülde abat evi
Sözlerini diyen deve
Der unutma beş ödevi

Faruk Bakuri