Bebek, ana rahminde,
Tohum toprakta,
Bekleyecekler.
Ta ki vakti gelip,
İzin verilene dek.
Her ikisi de riskli,
Vakitsiz dünyaya gelmek,
Vakitsiz topraktan çıkmak.
Vakti saati vardır her şeyin,
Bir atasözü vardır,
Sabreden zafere ulaşır.
Ne erken ne de geç,
Vaktinde doğar güneş.
Onu gören yıldızlar,
Sağa sola kaçışır,
Gözden kaybolurlar.
Ay uzak bir yere gitmez,
Elleriyle yüzünü kapatır.
Mahcubiyetinden.
Her şeyin bir vakti vardır,
Zemheride harman döven,
Ya delidir, ya veli.
Bir de, vakitsiz öten horoz,
Artık ona ne demeli.
Kayıt Tarihi : 1.9.2009 00:28:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Adem Uysal](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/09/01/tohum-75.jpg)
Mehmet Çobanoğlu
Artık ona ne demeli.
kesin kes kiri keser................
TÜM YORUMLAR (41)