tohumunda ayrılık varsa aşkın
mahsulun gözyaşıdır
benim gibi ağır ağır öder yürek cezasını
susar yalan
tohumunda ayrılık varsa aşkın
mahsulun gözyaşıdır
benim gibi ağır ağır ödersin
zamanla geçer yaran
yalan yalan
yalan değil benim sevdam
seni sonsuza kadar seveceğim
yalan yalan
yaan yalandı herşeyin
seni sonsuza kadar affetmeyeceğim
mevsimlerden sonbahardayım
artık çok geç yağmurlardayım
ben vazgeçtim yalnızlardayım
seni affedemem
mevsimlerden sonbahardayım senin yüzünden
dünyadaki herkez için herhangi birisin
ama herhangi biri için dünyalara değersin
ne yazıkki yüreğimde mahkumsun
cezan ömür boyu sevilmek
hemde sevildiğini hiçbirzaman bilmeden
Kayıt Tarihi : 11.11.2002 02:36:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Erhan Güleryüz](https://www.antoloji.com/i/siir/2002/11/11/tohum-4.jpg)
Resimde sapsarı yapraklar, kurumuş dallar, yılgın bir rüzgar
Ve ne yapacağını bilmeyen bir çocuk var.
Aslında sana söylemek istediğim çok şey vardı:
Mesela keşke bu kadar büyük sevdirmeseydin kendini
Neyin bedelini ödediğimi bilmiyorum
Herşeye rağmen sana da kızmıyorum, kızamıyorum
Acım durulduğunda bir şarkı söylerim belki
Belki o zaman anlarsın.
Bunca hüzün bizde iyi durmadı
Ve bu ayrılık bu aşka hiç yakışmadı
TÜM YORUMLAR (3)