Tohum Şiiri - Nermin Altındağ

Tohum
Düşünce tarlaya
Esmer yüzünde
Beyaz bir şarkı başlar
Güneşyanığı delikanlının

Toprak
Çatlar, yarılır
Parçalar bağrını
Güneşe yükselebilmek için

Çatırtısı toprağın
Ağlatır gökyüzünü
Toprağın yüzünü yıkayabilmek için

Bereket mi besmelesidir toprağın
Besmele mi dilinde duadır
Esmer delikanlının

Umut
Düşünce tarlaya
Tohumla birlikte
Çoraksa da tarla
Taşlıysa da
Dağlara vuran sarı gölgeler
Onu sana getirir
Seni ona götürür
Ben hasta kuşları gagasından öpen
dilsiz kadın
Ağzımda bir yudum su
susuzluktan yansa da içim dışım
İbrahim'in ateşine atarken bedenimi
Yorgun bir şarkıdır akşam

Tohum
düşünce tarlaya
Düş
ince bir çatlakta
Yarılmış bedeninde toprağın
Sonsuz bir yolculuğa başlar
Yere düşen tohumla
Son durakta...