Bir tohum ektim
Gözyaşlarım oldu suyu
Çok fazla beklemedim
Filizlendi tohumun ucu
Anılarımla besledim
Büyüdü biraz daha
Bir süre izlemedim
Yapraklı gövdesi uzadı yukarıya
Ruhumla besledim köklerini
Başladı sinmeye gövdesi geri
Ne kadar denediysem engellemeyi
Çürüyor yaprakların dipleri
Sordum dökülen son yaprağa sebebini
Kısık sesli bir çığlık buyurdu kulağıma
"Gözyaşların temizdi ama
Işık yoktu ruhunda"
Kayıt Tarihi : 4.12.2022 19:28:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Bu şiirin ilhamı yakın bir dostumun dizelerinden gelmiştir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!