Tohtak Şiiri - Bahram Asedi

İstirem dünyanı ben gözel görüm
Ondan lezzet alım şen hayat sürüm
Ancak bir deste gül dere bilmirem
Tikandan başka şey göre bilmirem
Allahım, bu ne iş bu ne macera!
Haste yüreyimde bu nasıl yara?
Dünyadan istirem lezzet koparım
Her gelen yolçuya bir gül aparım
Her gelen azizi benzedim güle
Onu karşılayım ben güle - güle
Yakamdan el çekmir ağlamak benim
Nahak göz yaşına dığlamak benim
Dünyadan gileylik zamandan küsü
Gelir kalemime bak kardaş, özü
Ancak istemirem onu ben yazım
Hazin istemirem ola avazım
Benim çağdaşımın derdi doyunca
Biçilib boyuna ömrü boyunca
İstemirem ona mersiye yazım
Onun mezarını şiirimde kazım
Ona yyürek vermek istirem ancak
Kimse yok özüme bir vere tohtak
Ben de çağdaşımın birisindenem
Hele derdlilerin irisindenem
Neylemek kardaşım hayat, hayatdır
Hayatda dincelmek insana yaddır
Hayatı en gözel görmek istirem
Gözellikle ömür sürmek istirem
İstirem dünyanı ben gözel görüm
Her gelen yolçuya bir çeleng hörüm.