Gittikçe ivme kazanıyor zaman
Üstümüze kapanırken makas
Dar bir açıya sıkışıp kalıyor hayat
Günler eksiliyor birer birer
Doğru dürüst yaşanmadan.
Gönül işte, neler istemez ki
Ama onca varlık içinde
Bir tek sana değer verdi
Gözlerim
Zerre zerre öperken her hücreni
Ellerimin günahı ne
Onlar da hissetmek ister
Gözlerimin dokunduğu her yeri.
Zaman azaldıkça uzaklaşıyorsun
Uzaklaştıkça zorlaşıyor sana dokunmam
Gözlerim ta ardına düşüyor ufkun
Daha ötesi imkânsız
Boynu bükülüyor
İçimdeki yetim çocuğun.
Sen gördüğüm en güzel düşsün
Düşler de yoruyor insanı
Artık hayalin cemre olup düşsün
Papatya kokulu ellerin
Bir şey alma yanına
Bir de menekşe gözlerin
Zamanın donduğu andır
Çıkıp geldiğin gün.
Aynı duyguların izi var gözümüzde
Kapanmaya görsün
Aynı rüyayı görüyoruz ikimiz de
İster güneş ol, ister ay
Bir an karanlığa bürünsün dünya
Tutulup kalalım adı konmadık bir gecede.
Kayıt Tarihi : 16.12.2009 03:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir eser, iyi ya da kötü toplumun ortak malıdır İsteyen istediği gibi anlar, istediği gibi yorumlar Bu okuyan kişinin en doğal hakkıdır Ama bir şey var ki, eserin asıl duygusu sahibinde saklıdır...
ZuZu
Kapanmaya görsün
Aynı rüyayı görüyoruz ikimiz de
İster güneş ol, ister ay
Bir an karanlığa bürünsün dünya
Tutulup kalalım adı konmadık bir gece de.
............
TÜM YORUMLAR (5)