Bir akşamdı gördüğüm de seni
Yine bir akşam duydum sesini
Bana öyle bir büyü yaptın ki
İple çeker oldum gecenin gelişini
Sanki koyu karanlıklar içindeki
Gecemi aydınlatan ay gibisin.
Bir beklentim kalmadı derken hayatta
Sanki uyurgezer gibiydim ayakta
Yaşamıyor sayılırdım, yüreğim çarpsa da
Bir ölüm sessizliği hakimken her yana
Karlarla kaplı soğuk dünyama
Baharın gelişini müjdeler gibisin.
Güneşin doğuşunu gördüm yüzünde
Gözlerin yarış eder gibi denizlerle
Tüm güzellikler çiçek açarken yüreğinde
Hayat buldum yeniden tatlı gülüşünde
Sadece sihirli değnek eksik elinde
Sanki masallardaki güzel peri gibisin.
O kadar yakın bildim ki seni bana
Kalbimin her çarpışında
Hayat veren kan oldun damarlarımda
Seni soluyorum her nefes alışımda
Ne kadar uzaklarda olsan da
Sanki hep benden bir parça gibisin.
Kayıt Tarihi : 28.12.2007 16:10:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
O'nun seni, Şu'nun seni, Bu'nun seni... Herkesin seni kendine. Ehh bu da bendeki sen. Ne kadar ifade edilebilirse... Aslında sen çok daha farklısın, Ama beni suçum yok ki; Alfabeyi icad eden utansın...
