Gözlerin ne zaman düşse aklıma
Her yer ışığa boğuluyor
Dumura uğruyor beynim
Duygularım kamaşıyor
Öyle alev alev bakma.
Yangınlar çıkıyor içimde yer yer
ruhum tutuşuyor
Biliyorum
Sebebi o kundakçı gözler.
Sesin yankılanıyor
Siren çalarak geliyor uzaktan
Boca ediyorsun
Ne kadar serin söz varsa dilinde
boyun büküyor alevler
Savruluyor
Kömür karası ruhum
bir avuç kül kalıyor geride.
Her seferinde
Küllerimden doğuyorum yeniden
Ve her seferinde
Durmadan
Durmadan
Ateş sıçrıyor gözlerinden.
Yanıyorum
Yanıyorum
Daha bir sen oluyorum yandıkça
Ölüm ve diriliş
Git gel mekik dokuyorum
Gözlerin ve sözlerin arasında.
Kayıt Tarihi : 7.4.2010 18:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
En büyük yangınlar, gözlerle başlar...
Her yer ışığa gark oluyor
Dumura uğruyor beynim
Duygularım kamaşıyor
Öyle alev alev bakma.
Yangınlar çıkıyor içimde yer yer
ruhum tutuşuyor
Biliyorum
Sebebi o kundakçı gözler
kutlarım şair yüreğinizi
İşte şiir bu dedirtecek türden olmuş
TÜM YORUMLAR (7)