Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
'Şimdi yorgun ve bitkin
Geç anlıyor insan
Oysa taşımakla bitmiyor hayat '
İçinizdeki çocuksu düşlerin hiç bitmemesi dileğiyle..
ÇOK TEŞEKKÜR EDERİM CANN KALEMİNE YÜREĞİNE SAĞLIK.İÇİMDEKİ ÇOCUĞU CANLANDIRDIN..
Yarın çocuklarımızın bayramı...bilmemki düş görecek kadar mutlanırlarmı...onları ATATÜRKten başka düşünende olmamış...ama SAMİ abileri bunun farkında...gönlünüze sağlık...sevgiler...
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta